Ik ben slachtoffer geworden van een speling van de natuur.
De dokters, mijn oude huisarts voorop, staan met de handen in het haar.
In de loop van de nacht doen zich in mijn lichaam allerlei processen voor die grote veranderingen teweeg brengen. Niet alleen mijn gezicht verandert, mijn hele lichaam ondergaat een metamorfose.
Als ik in de spiegel kijk, herken ik mezelf niet meer. Telkens ben ik een ander.
Hier is geen verklaring voor.
Ik ben wanhopig.
P.S. Maar mijn vrouw geniet van elke verandering.
Tobias van L.
Bij een wandeling werd ik aangevallen door onze overleden buurman Tobias van L. Deze Tobias was een aantal jaren geleden overleden in de armen van zijn vrouw nadat hij een hartaanval kreeg bij het vernemen van het vonnis van het door mij gewonnen proces.
In de tijd dat onze zaak aanhangig was heeft hij mij zwart gemaakt in de buurt en mij zelfs uitgescholden in aanwezigheid van mijn vrouw en kinderen.
Nu herkende ik hem onmiddellijk in de herdershond die met ontblote tanden tegen mij opsprong. Ik vergiste mij niet, het was wel degelijk onze buurman, die blik in zijn ogen zou ik overal herkennen. Bovendien leek het of hij mijn naam gromde.
Gelukkig was zijn baas in de buurt. Die schreeuwde meteen : Tobias, hierrr !
Maar sindsdien bekijk ik mijn omgeving met andere ogen.
In de tijd dat onze zaak aanhangig was heeft hij mij zwart gemaakt in de buurt en mij zelfs uitgescholden in aanwezigheid van mijn vrouw en kinderen.
Nu herkende ik hem onmiddellijk in de herdershond die met ontblote tanden tegen mij opsprong. Ik vergiste mij niet, het was wel degelijk onze buurman, die blik in zijn ogen zou ik overal herkennen. Bovendien leek het of hij mijn naam gromde.
Gelukkig was zijn baas in de buurt. Die schreeuwde meteen : Tobias, hierrr !
Maar sindsdien bekijk ik mijn omgeving met andere ogen.
Zomerfeest.
Hand in hand staan de acht meisjes bovenop de heuvel.
Ze hebben bloemen in hun haar en zijn gekleed in lange witte jurken.
Onderaan staan onze dorpelingen en talrijke toeristen vol spanning te wachten.
Dan klinkt een luide knal.
De meisjes schrikken en rollen naar beneden.
Als ze aan de voet van de heuvel zijn aangekomen, gaat er een rilling door de menigte.
Eindelijk kan het zomerfeest beginnen.
De school.
Ik vroeg onze nieuwe buurjongen in welke klas hij zat. " In groep 6 " zei hij met een dun stemmetje.
Maar toen ik hem vroeg of hij het leuk vond op school, schudde hij heftig zijn hoofd en begon toen zacht te huilen.
Maar toen ik hem vroeg of hij het leuk vond op school, schudde hij heftig zijn hoofd en begon toen zacht te huilen.
In de winkel.
De Dikke Monique wordt betrapt op winkeldiefstal.
Als men haar wil arresteren verzet ze zich hevig. Ze trapt en spuwt en krabt.
Op het politiebureau zegt ze huilerig dat ze het thuis heel moeilijk heeft en dat ze dacht dat het in de winkel allemaal gratis was.
De politiemensen laten haar met een waarschuwing gaan.
Zodra ze buiten is grinnikt Monique: wie niet sterk is moet slim zijn.
Als men haar wil arresteren verzet ze zich hevig. Ze trapt en spuwt en krabt.
Op het politiebureau zegt ze huilerig dat ze het thuis heel moeilijk heeft en dat ze dacht dat het in de winkel allemaal gratis was.
De politiemensen laten haar met een waarschuwing gaan.
Zodra ze buiten is grinnikt Monique: wie niet sterk is moet slim zijn.
In de trein. (Voor Paul D.)
De Dikke Monique gaat naar zee.
Het is druk op het perron. Toch slaagt Monique er in zich als eerste in de trein te wringen.
Triomfantelijk neemt ze wijdbeens twee zitplaatsen in beslag.
Als de een na de ander haar vraagt of deze plaats bezet is, doet ze net of ze niets hoort en blijft strak voor zich uit kijken.
Tot een man haar gewoon opzij duwt. Monique schrikt en krijgt een kleur. En terwijl de hele coupé toekijkt begint ze met grote uithalen hartverscheurend en heel luidruchtig te huilen.
Het is druk op het perron. Toch slaagt Monique er in zich als eerste in de trein te wringen.
Triomfantelijk neemt ze wijdbeens twee zitplaatsen in beslag.
Als de een na de ander haar vraagt of deze plaats bezet is, doet ze net of ze niets hoort en blijft strak voor zich uit kijken.
Tot een man haar gewoon opzij duwt. Monique schrikt en krijgt een kleur. En terwijl de hele coupé toekijkt begint ze met grote uithalen hartverscheurend en heel luidruchtig te huilen.
Thuiskomst.
Neuriënd liep hij door de regen naar huis nog nagenietend van de succesvolle manier waarop hij die zaak had afgesloten.
Toen hij de oprit van zijn huis opliep zag hij door het verlichte raam zijn vrouw en kinderen rond de tafel zitten.
Hij twijfelde even of hij wel binnen zou gaan maar deed tenslotte de deur open, sloeg een kruis en bleef maar fluisterend herhalen : Heer vergeef me, vergeef me, vergeef me.
Toen hij de oprit van zijn huis opliep zag hij door het verlichte raam zijn vrouw en kinderen rond de tafel zitten.
Hij twijfelde even of hij wel binnen zou gaan maar deed tenslotte de deur open, sloeg een kruis en bleef maar fluisterend herhalen : Heer vergeef me, vergeef me, vergeef me.
Abonneren op:
Posts (Atom)